Sleeping With My Rapist - Chapter Fifty (Final Chapter)

Madaling lumipas ang tatlong buwan. Pagkatapos ng isang buwan na preparasyon, dumating na ang araw na hinihintay ko. Today is our big day. Sobrang kaba ang nararamdaman ko kahit pangalawang beses na akong ikakasal sa kanya. This is so much more special than our first wedding. Dahil ngayon wala na kaming inililihim sa isa't isa at wala ng sama ng loob... just love. I can't believe I'm wearing my dream wedding gown. It's so beautiful. Nick made sure na matutupad ang dream wedding ko. Gustong sumabog ng puso ko sa sayang nararamdaman ko ngayon.

Lumabas na ako ng silid ng matapos kong ayusin ang sarili ko. Palakas ng palakas ang tibok ng puso ko bawat hakbang. Nang makarating ako sa ibaba, agad kong nakita ang magandang karwahe na may dalawang kabayo. Maluha-luha ako ng makita ko iyon. Hindi binanggit sa akin ito ni Nick, sa totoo lang, siya halos lahat nagplano ng kasal namin. Nick really had thought of everything to make the wedding perfect.

I feel like a princess habang nakasakay ako sa karwahe. Hindi na ako makapaghintay makita ang mga anak namin. Sigurado akong ang ganda ganda ni Audrey sa gown niya at ang guguwapo nila Miggy at Coco sa tuxedo nila. Huminto ang karwahe sa tapat ng simbahan. Inalalayan ako pababa ng lalaking nagpapatakbo ng karwahe. My heart started to beat faster as I stand in front of the church door. Binuksan ng dalawang taong nakatayo sa magkabilang gilid ang malalaking pinto ng simbahan. Nakita ko si Nick na nakatayo sa dulo ng simbahan. He looked handsome in his white tuxedo. Parang naglaho ang lahat ng magtama ang mga mata namin, nawala ang mga tao sa paligid at tanging siya lang ang nakikita ko. It was magical.

I started walking down the aisle and I knew everyone was looking at me. Pinipigilan ko ang sarili kong tumakbo palapit sa kinatatayuan ni Nick. It felt like eternity! Our three children is standing beside their dad. Isa-isa ko silang hinalikan bago ako humarap kay Nick. He gave me a kiss on the cheek.

"You're so beautiful." Bulong niya sa akin. I smiled at him. Nakaramdam ako ng kiliti ng sabihin niya iyon.

Kumapit ako sa braso niya at sabay kaming naglakad papuntang altar. Para akong nakalutang sa ulap. Hindi namin mapigilan ang mapatingin sa isa't isa habang nagsasalita ang pari. We finally exchanged vows.

Kinuha ni Nick ang kamay ko at tumingin sa mga mata ko. Nangingilid ang mga luha sa kanyang mga mata. "I love you... I have loved you ever since the first time I laid my eyes on you. I couldn't stop thinking about you and I know I just had to see you again. I remember thinking that if I can't see you again, I'll go crazy. I remember the first time I asked you out. You were an hour late on hour first date, akala ko nga hindi mo na nga ako sisipotin. But you came we talked for hours and it went so well. The first time I said I love you, you were so happy that you cried. Our first kiss, it was not like any kiss I've ever had. We kissed alot after that but I will never forget our first. The night I found out I was going to be a father. The night you told me that Miggy is mine, Thank you for taking good care of our son, I'm sorry you had to do it alone all those years. I can go on and on for hours. The reason for this is that I want us to remember the good memories and forget the bad ones. We had a long complicated relationship. We've been through hell and back. I want us to free ourselves from the pain of those bad times and live for the great ones and the ones waiting for us in the future. Salamat, Cassie, sa muling pagtanggap mo sa akin sa kabila ng lahat ng nagawa kong pagkakamali. Ipinapangako ko sa'yo na papalitan ko lahat iyon ng magaganda at masasayang alaala. I promise I will always love you till my last breath. You're the best thing that ever happened to me." Walang tigil ang pag-agos ng luha sa mga mata ko habang nagsasalita siya. He wiped my tears when he finished. Kinuha niya ang singsing at isinuot sa daliri ko.

Now it's my turn to say my vows."I want to spend forever with you,and longer if possible. I want to fall asleep with you at my side and wake up next to you in the morning... every single day of my life. I have always dreamed that one day we will be together and we'll grow old together. This dream is becoming a reality and I can feel it with every pulse of my being. I know our relationship wasn't perfect but it was absolutely worth it. I will always be here for you. I love you so much. I do. I have and I'll always will." Isinuot ko sa kanya ang singsing. Bumaba ang ulo niya para bigyan ako ng halik sa labi.

Pagkatapos ng seremonyas ay pumunta kami sa reception sa isang malawak na garden. May mga mesa at upuan doon at maraming waiter na umiikot para magserve ng champagne at mga appetizer.

Nick was seating beside me. Nakaupo sa tabi niya si Miggy at nakakandong sa kanya si Audrey habang nasa tabi ko naman si Coco. 

"What do you want to eat, Coco?" Tanong ko sa kanya. "Do you want salad?"

He crossed his arms and shook his head. He hates vegetables. Tinuro niya ang malaking chocolate cake. Hindi pa rin siya nagsasalita hanggang ngayon pero dahil sa therapy unti-unti na siyang bumabalik sa dati. Hindi na siya katulad ng dati na palaging tahimik at nakatulala. Bumalik na ulit siya sa pagiging makulit at makulit. Palagi din namin siyang kinakausap katulad ng sabi ng doktor niya. Kahit papaano natutuwa ako sa improvement niya.

"No, baby. You haven't eaten anything yet. Mamaya na yan. That's for desert." Sabi ko. "Onion rings na lang?"

Tumango si Coco at kinuha ko siya ng onion rings. Everyone was having a great time. Maraming bumabati sa amin at nagcocongratulate. Kinuha niya ang kamay ko at nagsayaw kami. His hand are wrapped around my waist habang ang sa akin naman ay nakapulupot sa leeg niya.  

"I can't wait for this party to be over. I want to spend some alone time with you." Mahinang sabi niya habang nagsasayaw kami.

"Me, too." Sabi ko. Pareho pala kami ng nararamdaman. Gusto kong umalis na sa party na ito para makasama siya. We've decided that after this party we will go to his private island. Doon kami mag-ho-honeymoon ng isang buong linggo. Iiwan namin ang mga bata pero nangako naman si Nick na pagbalik namin dadalhin namin sila si Disneyland. 

Natapos din ang party at ngayon ay nakasakay na kami sa yacht papunta sa private island. Nakatayo ako sa rail at pinanonood ko ang paglubog ng araw. The view is breath takingly beautiful. Nagkukulay orange ang tubig sa dagat dahil sa sunset. Walang kapantay na ligaya ang nararamdaman ko ngayon. Pinulupot ni Nick ang mga kamay niya sa baywang ko at idinantay ang ulo niya sa leeg ko. Ipinatong ko ang mga kamay ko sa mga kamay niya.

"Ang ganda ng dagat." Sabi ko.

"It is beautiful, but not nearly as beautiful as my wife." Sabi niya.

Napangiti ako. "Ikaw bolero ka talaga."

"Hindi kita binobola. You're the most beautiful girl in the universe. Nobody could compare to you." Una ay dumadampi-dampi lang ang mga labi niya kaya pinabayaan ko lang pero ng magtagal marahan nitong kinagat-kagat ang leeg ko. 

"Ano ba, Nick? Baka may makakita sa atin." Naiilang na sabi ko. May mga tauhan kasi siya sa yate.

"Wouldn't it be exciting if we make love right here, right now..." He said huskily.

 "Puro ka kalokohan." Sabi ko.

"I'm so lucky to have you, baby. I love you." 

"I love you, too." Sabi ko. Humarap ako sa kanya at hinalikan ko siya sa labi. Sabay namin pinanood ang paglubog ng araw. 

Wala ng araw ng huminto ang yate sa isang napakagandang isla. Pero hindi naman madilim ang isla dahil may mga  Puti ang mga buhangin at malinis ang tubig. May isang magandang bahay sa harap mismo ng beach. Ang mga pader ng bahay na iyon ay halos napalitan ng naglalakihang bintana. Isa itong glass house.

Hinawakan ni Nick ang kamay ko at inaalalayan ako pababa sa yate. Agad kaming pumasok sa glass house. Napaka-ganda rin sa loob nito. It looks so safe and warm and cozy. It had pristine white walls, walnut hardwood floors and black and white furnitures. Halatang mga mamahalin ang mga kagamitang iyon.

Kumuha siya ng dalawang baso sa mini bar at isang bote ng wine. Inaya niya akong pumunta sa beach. Himala! Kanina lang atat na atat siya. Akala ko pa naman aakyat na kami sa kwarto at magho-honeymoon. 

Umupo kami sa buhangin malapit sa dagat. Nakasandal ako sa dibdib niya at nakaupo sa pagitan ng mga hita niya. Nilagyan niya ng wine ang dalawang baso at ibinigay sa akin ang isa. 

"Thank you for loving me and making my life complete. Wala na akong mahihiling pa kasi nasa akin ka na." Sabi ni Nick. 

Napangiti ako sa sinabi niya. "At hinding-hindi na ako mawawala sa iyo kahit kailan."

"Alam ko. Dahil hindi ko na hahayaan mangyari pa ulit iyon."

Masaya kaming nagkuwentuhan at hindi namin namamalayan na naubos na pala namin ang bote ng wine. Nag-iinit na ang pakiramdam ko dahil sa wine na nainom ko kahit si Nick halos ang umubos nun, hindi kasi ako sanay uminom. Ibinaba niya na ang baso at tumayo.

"Swimming tayo, babe." Aya niya.

"Huh? Sandali magsusuot lang ako ng swim suit." Sabi ko at tumayo na din. 

"Huwag na. Let's go skinny dipping." Isa-isa niyang tinanggal ang butones ng polo niya at hinubad iyon.

"No way! Nakakahiya kapag may nakakita sa atin." Sabi ko.

"Babe, private island ito. Tayo lang ang tao dito. This is our paradise. We can do whatever we want."  He grabbed my waist. Hinawakan niya ang dulo ng suot kong pang-itaas at inangat iyon. Hindi na ako tumutol at hinayaan ko na siyang hubarin iyon.

I giggled. "Kaya pala nilalasing mo ko kasi may balak ka."

Natawa lang siya. Sinunod niyang tanggalin ang bra ko at ibinaba niya ang suot kong skirt at underwear. I'm completely naked... outside! But who cares? Kami lang naman ang nandito.

Hinubad na rin ni Nick ang mga natitirang saplot niya sa katawan. Binuhat niya ako at patakbong dinala sa tubig. 

Napatili ako ng ilubog niya ang katawan ko dagat. "Niiick! Ang lamig!"

"Hindi naman ah. Tignan mo!" Tumawa siya at sinabuyan ako ng tubig. 

"Nick, ano ba?!" Inis na sabi ko habang patuloy pa rin siya. "You are so not getting laid tonight!"

I splashed him back, which resulted in a splash war. Para kaming mga bata na naglalaro at nagtatawanan. Tumakbo ako papalayo sa kanya at hinabol niya ako. I splash him everytime he tries to come near me.

Bigla siyang nawala sa paningin ko. Nilibot ko ang mga mata ko sa paligid ngunit hindi ko siya makita. Naging OA na tuloy ang utak ko at kung anu-ano ang naiisip ko. Baka napunta siya sa malalim na parte at nalunod. Oh my god! Huwag naman sana, kakakasal lang namin. 

"Nick!" Sigaw ko. "Nick, where are you?"

"Gotcha!" Bigla siyang lumitaw at niyakap ako.

"You scared me!" Hinampas ko siya sa dibdib.

Tumawa siya. "I'm sorry, baby."

He bent down and kissed me. I wrapped my arms around his neck. Buong alab na tinugon ko ang halik niya. Naramdaman ko ang pagtigas ng bagay na sumusundot sa aking tiyan. Binuhat niya ako habang patuloy pa rin ang paghalik sa akin, hindi niya hiniwalay ang mga labi niya sa labi ko. Dinala niya ako sa buhangin at hiniga doon.

He left my lips and trailed kisses down my neck. Naghabol ako ng hininga ng humiwalay ang mga labi niya sa akin. Napakapit ako sa buhok niya ng marahan niyang kinagat-kagat ang leeg ko. Ang isa niyang kamay ay nakapatong sa dibdib ko. Minasahe niya iyon at napaungol ako. Nilaro ng mga daliri niya ang tuktok nun at marahang pinisil-pisil.

Bumaba pa ang kamay niya sa tiyan ko, pababa ng pababa papunta sa aking pagkababae. Ang mga labi niya ang pumalit sa mga kamay niya na kanina ay nasa dibdib ko. He placed small kisses around my nipple and took it in his mouth, nipping and teasing it.

"Ohhh..." I moaned when his finger touched the top of my slit. He teasingly traced his finger up and down my wetness and rubbed my swollen flesh roughly. I grinded my hips against his fingers. Lalo kong idiniin ang ulo niya sa dibdib ko. I want more!

Ibinuka niya ang mga hita ko at inilagay ang katawan niya sa pagitan ng mga ito. He rubbed his shaft against my sex repeatedly and teased my core.

"P-please... Nick, don't tease me!" Oh god! I can't wait any longer. I want him inside me. I grabbed his bulge and insert it in me.

"Aahh... Cass, babe, you're so warm and wet..." He panted. Inangat ko ang baywang ko upang salubungin siya. He was pumping in and out of me so hard, it felt really good. 

" N-nick, I-I'm going to c-come!" 

"I'm almost there, baby. Wait for me!" He groaned. He thrusted even faster and harder. I'm so close! Napayakap ako ng mahigpit sa kanya. "Come with me, Cassie."

A moan of pleasure escaped my lips as I let myself go. He thrusted deep inside me one last time before I felt his warm liquid shooting inside me. Hinalikan niya ako sa noo at hindi pa rin niya tinatanggal ang pagkalalaki niya sa akin. I could feel it throbbing inside me.

"Ilan baby ba ang gusto mo?" Paos ang tinig na tanong niya.

"Marami! I want to have alot of mini Nick running around our house." I answered, smiling.

"Hmmm... I want that, too." Sabi niya. 

"You think I'll get pregnant after our honeymoon?" Tanong ko.

He gave me a naughty smile. "I'll make sure you will."

Sleeping With My Rapist - Chapter Forty Nine

"Nick..." Niyakap ko siya ng mahigpit. Pinakawalan ko ang mga luha ko at humagulgol. Hangga't kaya ko ang bigat ng katawan niya hindi ko siya bibitawan. 

"S-si Co-co?" Mahinang sabi nito at parang kinakapos ng hininga. Nabuhayan ako ng loob ng marinig ko ang boses niya. Pero hindi pa rin nawawala ang takot sa dibdib ko.

"Nick! He's safe. He's safe now..." Humihikbing sabi ko. Nagsidatingan na ang mga pulis at ang ambulansya. Kinuha nila si Nick at hiniga sa stretcher. Hindi ko binitawan ang kamay niya at sumama din ako sa loob ng ambulansya. May malay pa siya pero alam kong nahihirapan na siyang manatiling gising. Tinakpan ng paramedic ang sugat niya at sinuotan ng oxygen mask dahil nahihirapan na siyang huminga.

"Nick, don't close your eyes..." Tinapik-tapik ko ang pisngi niya. Natatakot ako sa tuwing ipipikit niya ng matagal ang mga mata niya. Patuloy pa rin ang pagpatak ng luha ko. "Hindi mo ko iiwan. Hindi pwede." 

Umungol ito at bahagyang bumukas ang mata. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ko iyon.

"Hindi ba magpapakasal pa tayo? Sabi mo gagawa tayo ng maraming baby... nangako ka! You're not going to die, Nick. Sabay pa tayong tatanda, hindi ba?" Napasubsob ako sa kamay niya at umiyak. "Parang awa mo na, huwag mo naman kaming iwan ng mga anak mo."

Ilang beses na siyang nawala sa akin. Hindi ko alam kung kakayanin ko kapag nawala na siya ng tuluyan. Maliliit pa ang mga anak namin at kailan lang nagkaroon ng ama si Miggy. Hindi siya pwedeng mamatay.

Naramdaman kong gumalaw ang mga kamay niya at pinilit niyang iangat iyon para mahawakan ako sa pisngi. Tumingin ako sa kanya.

"I... love you." Halos pabulong na sabi niya.

"I love you, too. Mahal na mahal kita. Ikaw lang ang lalaking minahal ko at ikaw lang ang mamahalin ko." 

Mabilis kaming nakarating sa ospital at agad siyang ipinasok sa operating room. Naiwan ako sa labas. Kanina lang ang saya-saya namin. Ang bilis ng mga pangyayari. Hindi ko inasahan iyon at hanggang ngayon hindi pa rin kayang tanggapin ng utak ko ang mga nangyari. 

"Cassie..." Inalog-alog ni Jerome ang balikat ko at nagising ako sa katinuan. Hindi ko napansin na nandito pala siya. Wala akong napapansin sa paligid ko. Nakatingin lang ako sa kung saan pero wala akong nakikita. My head is so cloudy.

"Kanina ka pa nakatulala d'yan. Kanina ka pa namin kinakausap, hindi ka naman sumasagot."  Sabi nito. Nag-angat ako ng tingin sa lalaking nakatayo sa tabi niya. Ang ama ni Nick, namumugto rin ang mga mata niya.

"Hija, magpahinga ka na. Ako na ang bahala dito." Sabi niya sa akin.

Nahilam ang mga mata ko sa luha at umiling-iling ako. "Hindi. Hindi ako aalis dito hangga't hindi ko nasisigurong ligtas si Nick."

"Ilang oras ka na nandito. Saka ang mga bata, iyak ng iyak. Lalo na si Coco, nakita niya ang nangyari kay Nick." Sabi ni Jerome.

"Nasaan ang mga anak ko?" Nag-aalalang tanong ko.

"Huwag ka mag-alala ligtas sila, kinuha sila ni Andi." Sagot naman ng ama ni Nick.

Napayuko ako at tuluyan na pumatak ang mga luha ko. Naaawa ako kay Coco. He had to see two people get shot in front of him. Kapag nawala si Nick hindi ko alam kung paano ko iyon ipapaliwanag sa mga anak namin. Hindi ko kakayanin na humarap sa kanila.

Biglang pumasok sa isip ko si Stefan. Wala na itong malay ng isakay kanina sa isa pang ambulansya. "Si Stefan?"

Bumaksak ang mukha ni Jerome. "He's gone. Dead on arrival. Sa puso siya napuruhan."

"Oh god!" Napatutop ako sa bibig ko. Wala na si Stefan. Hindi ko na napigilan ang sarili kong mapahagulgol. Akala ko wala na akong luhang maiiyak pero nagkamali ako. Sa maikling panahon na nagkasama kami naging mabuti siyang kaibigan. I loved him pero hindi katulad ng pagmamahal ko kay Nick. I loved him as a friend.

"Paano... paano kung si Nick..." Hindi ko matuloy ang gusto ko sabihin. Ayoko. Hindi ko kaya, ni ayokong isipin.

"My son is a fighter. Hindi siya mamatay." Sabi ng dad niya.

Ilang oras pa ang nakalipas bago lumabas ang doktor mula sa operating room. Agad namin siyang nilapitan para alamin ang kundisyon ni Nick.

"He's in a stable condition. Natanggal na namin ang bala sa katawan niya." Sabi ng doktor. Para akong nabunutan ng tinik ng marinig ko iyon. Thank God, he's okay.

"Nick!" Napatakbo ako sa kinahihigaan niya ng makita ko siya. Wala pa itong malay at may nakapulupot sa dibdib niyang bandage. Hindi ko napigilan yumakap sa kanya sa sobrang kasiyahan.

"Ow!" Narinig kong sigaw niya. Agad akong lumayo.

"I'm sorry, babe. I'm just so happy you're alive." Mangiyak-ngiyak na sabi ko. "You scared me!"

"I'm sorry." He gave me a faint smile. "I'm a man of my word. Hindi pa ako pwedeng mamatay dahil pakakasalan pa kita at bibigyan ng maraming baby."

Napasubsob ako sa leeg niya at napaiyak na lang ako. Hinaplos-haplos niya ang buhok ko.

"Shhh... It's alright. Everything's alright." Bulong niya.

"Wala na si Stefan." Malungkot na sabi ko.

Narinig ko ang malalim na paghugot ng hininga niya. "Let's just pray for his soul. Kung nasaan man siya sana matahimik na siya."

Sandaling naghari ang katahimikan sa buong silid. We closed our eyes and said a silent prayer for Stefan.

"Nasaan na ngayon si Tiffany?" Tanong ni Nick ng matapos kaming magdasal.

"She's in jail." Sagot ng ama ni Nick. "Nagsampa na kami ng demanda sa kanya. Kidnapping, homicide at attempted murder."

"Mabuti naman at nakulong na siya. Hindi niya na tayo pwedeng guluhin pa." Sabi ni Nick. 

Dalawang araw nanatili si Nick sa ospital bago pinahintulutan ng doktor na umuwi na. Nang makauwi na kami sa mansyon sinalubong kami ng mga kaibigan niya at nandun din ang dad niya, si Andi at ang mga bata.

"See? Sabi sa inyo okay lang ang daddy niyo." Sabi ni Andi sa mga bata.

"Alam namin hindi ka mamamatay dahil masamang damo ka."  Sabi ni Wayne at nagtawanan kami.

"Halika nga kayo dito." Sabi ni Nick sa mga bata at nagsiplapitan ito sa kanya. They were all happy to see there dad.

"Daddy, we were worried about you. Coco won't stop crying." Sabi ni Miggy.

"Okay na si daddy, ni hindi nga ako nasaktan. Meron kasi akong secret na ngayon ko lang sasabihin sa inyo." Nakangiting sabi ni Nick.

"What is it daddy?" Tanong ni Audrey.

"I'm Superman. Don't tell anyone, okay?" Sabi ni Nick.

"You're lying!" Natatawang sabi ni Miggy. "Clark Kent is Superman."

Masayang nag-uusap ang mag-aama pero napansin kong napaka-tahimik ni Coco. When Nick tried talking to him tumatango lang ito o umiiling.

"Coco, daddy's fine. Don't be scared, nakakulong na si Tiffany." Sabi ni Nick. Hinilig lang ni Coco ang ulo sa dibdib ni Nick.

 "He's still in shock." Sabi ni Andi sa akin. "Ilang araw na siya ganyan, hindi nagsasalita. We took him to the doctor, ang sabi ng doktor na trauma siya sa nakita niya."

Lumapit ako kay Coco. "Baby, say something. Kausapin mo ako."

Ngunit hindi ito nagsalita. Tinitigan niya lang ako at nanatiling blangko ang ekspresyon ng mukha niya. Nagkatinginan kami ni Nick, may pag-aalala din sa mukha niya.

Kahit anong kausap ang ginawa namin wala ni isang salita ang lumabas sa bibig niya. Nagsi-alisan na ang mga bisita ng mag-gabi na. I tucked the kids in bed. Hindi ako umalis sa tabi ni Coco hangga't hindi siya nakakatulog. Sabi ni Andi ayaw naiiwanan ni Coco na mag-isa lalo na sa gabi. 

Hinaplos ko ang buhok niya habang pinagmamasdan ko siyang mahimbing na natutulog. Naaawa ako sa kanya. Nadamay pa siya sa kawalanghiyaan ni Tiffany. 

"Cass..." Hinawakan ako sa balikat ni Nick at napalingon ako sa kanya.

"Nick, what should we do to Coco?" Naluluhang tanong ko.

"We'll seek professional help. Babalik din sa dati si Coco." Hinalikan niya ako sa noo.

Kinabukasan agad kaming pumunta sa child psychologist para mapatingin si Coco. 

"Can you tell me what your name is?" Tanong ng psychologist sa kanya. Iling lang ang isinagot niya. Hindi naman dati siya ganyan. Kapag may kumakausap sa kanya sumasagot siya at napaka-daldal niya. Hindi siya nauubusan ng kwento at mga tanong. Tinanong siya ng psychologist ng kung anu-ano ngunit nanatili itong tahimik.

Dinala siya sa playroom ng assistant para makausap kami ng psychologist. Ikinuwento ni Nick ang nangyari ng gabing kinuha siya ni Tiffany at ang nakita niyang pagbaril kay Nick at kay Stefan.

"Naging malaki ang epekto ng pangyayaring iyon sa bata. Masyadong siyang na trauma sa nasaksihan niya kaya hindi siya makapagsalita." Sabi nito.

"Pero babalik naman siya sa normal hindi ba?" Tanong ko.

"If he receives therapy mas mapapadali ang recovery niya. Also, encourage him to talk but don't force him. Makakatulong kung palagi niyo siyang kakausapin."  Sabi niya.

Pagkatapos namin makausap ang psychologist pinuntahan na namin si Coco sa playroom.

"Uwi na tayo, baby." Sabi ko. Abala siya sa paglalaro ng kotse-kotsehan, agad naman siyang tumayo at lumapit sa amin. Binuhat siya ni Nick.

"Gusto mong kumain sa Mcdo?" Tanong ni Nick at agad na tumango si Coco. He'll be seeing a therapist regularly. Kailangan niya iyon para makalimutan ang nangyari. He saw his father get shot in front of him. Alam ko na nahihirapan siya dahil hindi pa rin nabubura iyon sa isip niya. At masakit para sa akin na makita siyang nagkakaganito.

Ngayon araw ang libing ni Stefan at nandito na kami sa sementeryo. Binuksan ang kabaong niya para masilayan siya sa huling pagkakataon bago ibaba sa hukay. Isa-isang lumapit ang mga kamag-anak niya at umiiyak ang mga ito. Parang napako ang mga paa ko sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung handa na ba akong makita na nasa loob siya ng kabaong. Sa maikling pagkakataon na nagkasama kami nagkaroon na siya ng espesyal na lugar sa puso ko. Naging mabuti siyang kaibigan sa akin.

"Cassie." Nick squeezed my hand.

I took a deep breath bago ako humakbang palapit sa kabaong. Bumuhos na ang mga luha ko ng makita ko siya. Kahit wala na si Stefan, mananatili pa rin sa isip ko ang mga masasayang alaala na iniwan niya. 

Salamat sa kabutihan mo, sa walang sawa mong pakikinig sa mga problema, sa mga naitulong mo sa amin at sa pagmamahal mo. Hindi ko man nasuklian ang pagmamahal mo sa akin, minahal naman kita bilang kaibigan. Hinding-hindi kita makakalimutan.

Isinara na ang kabaong niya at pinanood namin habang unti-unti siyang ibinababa sa hukay. Goodbye, Stefan.

Umakbay sa akin si Nick at naglakad na kami palayo. Kahit maraming nangyaring hindi maganda, nagpapasalamat pa din ako sa Diyos na buo pa rin kami. I still have Nick and our children. Kung bibigyan pa kami ng Diyos ng mga pagsubok, alam kong malalagpasan namin iyon basta magkasama kami.

Sleeping With My Rapist - Chapter Forty Eight

Cassie's POV

"Babe." Yumakap mula sa likod ko si Nick. Nasa tapat ako ng vanity mirror at tinitigan ko siya sa repleksyon ng salamin. Sinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko.

I turned my head to him, he cupped my face and gave me a long, passionate kiss. We were both panting for air when we finally pulled away.

"I want you, Cassie. I want you so bad. Mahigit isang linggo na since the last time we made love." He muttered. Sabi kasi ng doktor maghintay daw muna kami ng dalawang linggo bago magtalik. Kinabig ko ang ulo niya para muling halikan siya. I want him too! Napunta ang mga kamay ko sa pang-itaas niya at sinimulan kong buksan ang butones nito. Bigla siyang tumigil sa paghalik sa akin at kinuha ang mga kamay ko.

"Pero, Cass, ang sabi ng doktor-" 

"I could still please you without having intercourse." I gave him a seductive smile.

His lips curved upward. "I like that."

Muling bumaba ang ulo niya para halikan ako at tinugon ko ng kasing init ang mga halik niya. Naramdaman ko na ang kamay niya na gumapang sa harap ko at dumapo sa ibaba ng dibdib ko. He pulled me closer to him and I can feel his buldge pressing on my back.

"Feel that, baby? That's what you do to me." He whispered huskily.

Pumasok ang isang kamay niya sa top ko at dahil wala akong suot na bra malaya niyang nahawakan ang dibdib ko. Gumapang ang mga labi niya mula sa labi ko pababa sa leeg. His hand kneaded my breast while his mouth is busy nipping and licking  my neck.

Ang isang kamay niya naman ay bumaba sa pajama ko at hinawakan ang harap ko. He pressed his hand on my womanhood and he started rubbing it against my pajama.

"Oohh.. Nick, please..." Napakapit ako sa kamay niya. Kinuha ko ang kamay niya at dinala ko sa loob ng pajama ko.

"Someone's getting impatient." He chuckled.

He ran his fingers down there making me moan louder. I felt his finger rub my core in small circles.

He grinded his hard on onto me. Just the thought of him inside me made me even more wet. Parang gusto kong suwayin ang sinabi ng doktor na maghintay muna kami ng dalawang linggo. I don't think I can wait one more week.

Sandaling tumigil si Nick at dinala ako sa kama. Pinahiga niya ako at tinanggal ang damit ko at pagkatapos ay tinanggal niya na din ang sa kanya. Now, it's my turn to make him happy. I reached and took his hard shaft in my hand pumping it. Bumaba ang ulo ko at hinalikan ko ang dulo nun at napaungol siya. I took the head in my mouth and sucked it lightly.

"Aahh! Cassie!" He groaned.

He made me get on top of him in opposite direction. He teasingly trace his finger on my slit and slowly rub up and down. He removed his finger and replaced it with his tongue.

"Oh... ohh... mmm..." I moaned as he work his tongue against my slit.

I lowered my head and slowly took his length in my mouth. His tongue penetrated my core, teasing, biting and pleasuring me. I began moving my head up and down his shaft. 

I can feel the tension as I'm reaching my climax. I moaned and release myself. He opened my folds with his two fingers and licked up all my juice. 

"I'm almost there, babe." He groaned.

He made a very loud moan and I felt his hot liquid fill my mouth. Tumabi ako sa kanya at umunan sa braso niya. He pulled me closer to him and I hugged him.

"That was amazing, Cassie. I love you." He kissed me. I could taste myself on his lips.

"I love you, too." Sabi ko.

"Bukas na pala ang engagement party natin." Sabi niya. He really wanted to have an engagement party. Kasi noong kinasal kami, wala masyadong nakakaalam nun. Malalapit na kaibigan niya lang ang dumalo. He said he wants the world to know that we're getting married.

I bit my lower lips. May hindi pa pala ako nasasabi sa kanya. "Uh... Nick, huwag ka magagalit."

Kumunot ang noo niya. "Bakit naman ako magagalit?"

"I invited your dad." Sabi ko.

"What?" Nagdilim ang mukha niya. Hanggang ngayon may galit pa rin siya sa ama niya.

"Gusto kong makilala niya ang mga anak natin. He's your father, Nick and his my children's grandfather." Dahilan ko.

Napabuntong-hininga na lang siya. "Sige, kung yun talaga ang gusto mo."

"Mahal ka ng dad mo." Sabi ko sa kanya. Natatandaan ko pa ang sinabi sa akin ng ama niya noong magkita kami ng dad niya ilang taon na ang nakakaraan. "He wants you to be happy. Sabi niya sa akin noon, bigyan daw kita ng masayang pamilya na hindi niya naibigay sa iyo."

Hindi kumibo si Nick. Naglaro ang mga daliri ko sa dibdib niya.

"Mag-ayos na kayo ng dad mo. Patawarin mo na siya." Sabi ko.

Tinitigan niya ako at ngumiti siya. "Sino ba naman ako para hindi magpatawad. Kung ikaw nga, nagawa mo akong patawarin sa kasalanan ko."

"So, makikipag-ayos ka na sa dad mo?" Natutuwang sabi ko.

He nodded his head. 

"Oh, thank you, Nick!" I kissed him again.

Tinitigan ko ang sarili ko sa salamin. I'm wearing a simple black pencil dress. I'm feeling really anxious. Alam kong madaming dadalo sa kasiyahan. Iaannounce na ni Nick ang kasal namin at ipakikilala niya na si Miggy bilang panganay na anak namin sa harap ng maraming tao.

"Cassie." Pumasok sa kwarto si Nick. He came in wearing a very neatly tailored tuxedo. Ang gwapo talaga ng asawa ko. 

Humarap ako sa kanya at hinalikan niya ako. 

"Oh, sorry for ruining your lipstick. I just can't help kissing you." Sabi niya ng maglayo ang mga labi namin. 

"It's ok. Aayusin ko na lang ulit." Ngumiti ako at pinunasan ko ang lipstick na napunta sa labi niya.

"Bumaba na tayo. Nagdadatingan na ang mga tao." Aya niya.

Hinintay ako ni Nick habang inaayos ko ang lipstick ko at sabay kaming bumaba. Medyo marami ng tao ngayon. Nick invited alot of people, sigurado akong marami pang dadating. Agad kong nakita ang mga anak namin. Audrey is wearing a lovely pink dress at ang dalawa ay naka-tuxedo ng katulad kay Nick. They all look beautiful.

We greeted the guests. Ipinakilala ako ni Nick sa mga business partners niya at kung sinu-sinong tao. Nang matanaw ko si Jerome agad akong lumapit sa kanya.

"Ang sosyal, girl! Ang bongga ng party." Sabi agad sa akin ni Jerome paglapit ko. "Ang daming papables, feeling ko magkakasala ako kay Mark."

Tumawa ako. "Susumbong kita kay Mark kapag nanlalaki ka."

"Hay sana kami din ni Mark ko pwede kami ikasal." Sabi niya.

"Legal naman ang gay marriage sa New York." 

"Pinag-iipunan na nga namin yan."

"Mommy, mommy... who is he?" Audrey tugged on my dress.

Napatingin si Mark sa bata. "Oh my god! Ayan na ba si Audrey. Ang ganda naman ng batang yan."

Binuhat ko si Audrey. "Yan ang tito Jerome mo. He's my best friend."

"Hi." Audrey gave him a sweet smile and waved at him.

"Halika sama ka sa akin." Sabi ni Jerome at binuhat si Audrey. "Ang cute cute mo naman. How old are you?"

"Three!" Itinaas ni Audrey ang tatlong daliri.

"Ang cute niya talaga, Cassie. Mukhang manika. Pwedeng akin na lang siya?" Hindi matanggal ni Jerome ang tingin kay Audrey.

Lumapit sa amin si Nick. "Mabuti naman at nakarating ka, Jerome."

"Wala na naman akong magagawa. Kung masaya sa'yo si Cassie then ok, peace na tayo." Sabi ni Jerome. "Pero huwag na huwag mo na ulit siyang sasaktan dahil talagang makakatikim ka na sa akin."

"I won't ever hurt her again." Sabi ni Nick. Masaya akong nagkabati na rin ang dalawang importanteng lalaking sa buhay ko. Libang na libang si Jerome kay Audrey. Gustong-gusto na kasi magkaanak na babae ni Jerome. Madalas niyang sinasabi sa akin iyon.

Bumalik kami ni Nick at sinalubong ang iba pang nagdadatingan na mga bisita. 

"Cassie." Napalingon ako sa tumawag ng pangalan ko. Si Stefan. I immediately went to him. Ang laki din ng utang na loob ko kay Stefan. He saved my life. 

"You look beautiful." Sabi niya.

"Thank you." Nakangiting sabi ko. "Salamat sa lahat ng naitulong mo sa amin, Stefan."

"Ilang beses ka na nagpasalamat sa akin. Just give me a hug." Sabi niya.

Niyakap ko siya. 

"Salamat din, Cassie. Salamat sa lahat-lahat. I hope we can still be friends." Bulong niya habang magkayakap kami.

"O, tama na yan." Narinig kong sabi ni Nick. Humiwalay ako sa pagkayakap kay Stefan. Nick possesively wrapped his arms around my waist ang pulled me close to him. 

Natawa kami ni Stefan pareho. 

"Don't worry, man. Hindi ko aagawin sa'yo ang asawa mo at di naman yata magpapaagaw sa'yo si Cassie kung sakali." Biro ni Stefan.

 "Buti alam mo." Sabi ni Nick at ngumiti ito.

"May balita na ba kay Tiffany? Nag-aalala ako para sa batang dinadala niya." Sabi ni Stefan.

"Nagpunta na kami sa lahat ng lugar na pwede niyang pagtaguan. Sa mga rest house nila. Pinuntahan din namin ang mga magulang niya pero hindi nila alam kung nasaan si Tiffany." Sagot ni Nick.

"Sana wala siyang ginawang masama sa anak namin." May pag-aalala sa boses ni Stefan. Kahit ako pinapanalangin ko na sana hindi niya ituloy ang pananakot niyang ipalaglag ang bata.

"Don't worry. Hindi kami titigil sa paghahanap sa kanya at sasabihin ko agad sa'yo kapag nakita na siya." Nick patted him on the shoulder.

"Salamat. Congrats on your engagement." Sabi ni Stefan.

"Attorney?" May lumapit na isang middle-aged na babae kay Stefan at napalingon siya. "It's you attorney. Hi!"

"Mrs. Dizon!" Nagsimula silang mag-usap ng babae at iniwan na namin sila.

 "I'm kind of nervous." Pag-amin ko kay Nick na makapag-solo na kami.

Hinalikan ako ni Nick sa noo. "Baby, you shouldn't be nervous. You should be proud dahil sa dami-dami ng babaeng nagkakandarapa sa akin ikaw pa ang napili kong pakasalan."

"Ang yabang mo!" Natatawang sabi ko.

"Joke lang. Ako ang pinaka-maswerteng lalaki sa mundo dahil napunta sa akin ang pinaka-maganda at pinaka-mabait na asawa." Sabi niya.

"Sus! Binobola mo pa ako, nakailang anak na tayo." 

"Walang halong bola yun." He cupped my face with his hands. Mariin niya akong hinalikan sa labi. "I'm the luckiest man in the world to have you. I won't let anything take you away from me."

Yumakap ako sa kanya at sinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. Natanaw ko sa malayo ang bisitang kanina ko pa hinihintay.

"Nick, your dad..." Sabi ko.

Napatingin siya kung saan nakatayo ang ama niya. Hinatak ko ang isang kamay niya papunta sa kinatatayuan ng kanyang ama.

"Salamat at nakadalo po kayo." Sabi ko.

"I wouldn't miss it for the world." He said with a huge smile on his face. I gave him a hug. Pagkatapos ay tinitigan ko si Nick na nakatayo lang at nanonood sa amin. I raised my eyebrows at him.

He stepped forward and hugged his father. Halata naman na nagulat ang ginoo. He patted Nick's back.

"Haven't seen you in years, hijo. Salamat sa asawa mo at inimbitahan niya ako dito." Tumingin sa akin ang ama niya at nginitian ako. I smiled back at him.

"Masaya ako para sa'yo. Ang layo na ng narating mo at kitang-kita na masaya at kontento ka sa buhay mo. That's all I've ever wanted for you." Sabi nito. 

"T-thank you, dad." Gumuhit ang ngiti sa labi ni Nick. And I knew that he has forgiven his father.

"Alam ko ang dami kong maling desisyon na nagawa at madami akong pagkukulang sa iyon. Sana magawa mo pa akong mapatawad. I want you to know that I love you and I'm so proud of you, son." His father said.

 "I have already forgiven you." He said with a smile. Parang gumaang ang pakiramdam ko ng sabihin niya iyon at alam ko na ganun din ang nararamdaman niya. I'm so happy for the both of them. Everything is falling into places.

Maluha-luha ang matanda. "Salamat, hijo."

"I want you to meet my children, dad." Sabi ni Nick. Tinawag namin ang mga batang nagtatakbuhan at nagpapa-ikot-ikot kasama ang mga kalaro nila, mabilis naman lumapit ang mga ito.

"Ito ang panganay namin, dad. Si Miggy." Pakilala ni Nick. 

"God, he looks exactly like you. May mga pictures mo akong nakatago at ganyan na ganyan din ang itsura mo noong bata ka pa." Sabi nito habang nakatingin kay Miggy. "Pero paanong nangyaring...?" Nalilitong tanong niya. Nagtataka siya kung paano kami nagkaroon ng panganay na anak.

"We were dating bago siya nagpuntang Amerika." Sagot ko. Ipinangako namin sa isa't isa na hinding-hindi namin babanggitin sa kahit sinuman ang tungkol sa madilim na nakaraan. Kung paano nabuo si Miggy. Kami lang tatlo ni Jerome ang nakakaalam ng totoo.

"Mag-mano ka sa lolo mo." Utos ko kay Miggy at sumunod naman ito.

"What a handsome little boy." Sabi niya kay Miggy at niyakap ito.

"Ito naman si Coco at Audrey. They're twins." Sabi ni Nick.

"They look a bit like your mother." Komento nito. They do look like Nick's mother. Nakita ko na ang litrato ng ina ni Nick na namayapa na. Napaka-ganda niya, mukha siyang mestizang kastila. 

The twins hugged their grandfather. 

Nagdatingan na ang lahat ng guest at nagsimula na ang kasiyahan. Lumakad si Nick sa sentro ng dance floor kung saan nakalagay ang microphone, pumunta siya sa harap nun.

"Ladies and gentleman, may I have your attention?" Pagkasabi ni Nick nahinto ang mga tao na parang may dumaang anghel at natuon ang atensyon sa kanya ng mga tao. 

"Tonight, I would like you all to know that I am getting married for the second time to the same woman, the mother of my three wonderful children, Cassandra Imperial Cordova." 

"Three?" May narinig akong nag-react sa mga guest.

Inilahad ni Nick ang isang kamay niya sa akin at wala akong nagawa kung hindi ang lumapit sa kanya at hawakan ang kamay niya. Nagpalakpakan ang mga tao.

"Woo! Go Phoenix!" Narinig namin sigaw ni Seth.

"From the moment our eyes met, I knew she's the one I want to spend the rest of my life with. She loved me, even with my dark side. We've been through so much good and bad and all of that only made us stronger. Whatever life throws at us, we'd be able to handle it. Right, baby?" Humarap sa akin si Nick. Tumango ako.

"I love you, Cassandra." 

"I love you, too, Nicholas." Sagot ko.

"Kiss! Kiss!" Nanggaling ang sigaw sa mesa ng mga kaibigan ni Nick na sina Wayne. 

Bumaba ang ulo ni Nick at binigyan ako ng halik. We kissed in front of all the guest. Hindi ko alam kung mahihiya ako o matutuwa. I don't know what I should feel. Nagpalakpakan ang mga tao.

Muling kinuha ni Nick ang microphone. 

"Alam kong nagulat kayo ng sinabi ko na tatlo ang anak namin. You all heard it right. We have three children. Gusto kong ipakilala sa inyo ang panganay naming anak, Miguel Cordova." Lumapit si Nick kay Miggy para kuhanin ang kamay nito at dinala sa harapan. 

Muling nagpalakpakan ang mga tao at nagpatuloy ang kasiyahan.

"Mommy!" Narinig kong sigaw ni Coco. Natigilan ako sa pakikipagkwentuhan sa mga bisita at napalingon. Hinanap ng aking paningin si Coco na kanina lang ay naglalaro sa harap ko kasama ang kambal niya at iba pang mga bata.

"Audrey, where's Coco?" Tanong ko ng makita ko si Audrey.

"Mommy, sinama siya ni aunt Tiffany. Pumunta sila doon." Tinuro ni Audrey ang gate papunta sa labas. Nanlamig ang buo kong katawan. Oh God! This can't be good. Sana huwag niyang saktan ang anak ko.

Agad kong binuhat si Audrey at pumunta kay Nick na nakikipag-usap sa mga kaibigan niya.

"Nick! Si Coco, kinuha ni Tiffany!" Nanginginig na sabi ko.

Agad na nawala ang ngiti sa labi ni Nick at napatayo. "What?"

"Nandito si Tiffany?" Singit ni Stefan at tumango ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

Pinatawag ni Nick ang mga guard na nagbabantay sa labas. Iniwan ko muna si Audrey at Miggy kay Jerome at pinabantayan ko sila maigi. Sumunod ako kay Nick na kinakausap ang mga guard.

"Ano'ng ibig niyong sabihin wala kayong nakita?" Pasigaw na sabi ni Nick. "Hanapin niyo ang anak ko! Kapag may nangyari sa anak ko hindi ko alam kung ano ang magagawa ko sa inyo!"

Kumilos na ang mga guard at nag-ikot. Idinantay ko ang isang palad ko sa balikat niya at napaharap siya sa akin. Nagsimulang magtubig ang kanyang mga mata.

"Cass, I don't know what I'd do if something bad happens to Coco." Basag ang boses na sabi niya. 

"Hi Cassie, buhay ka pa pala." Biglang lumitaw si Tiffany sa harap namin mula sa likod ng mga halaman. Hawak hawak niya si Coco at nakatakip ang isang palad niya sa bibig at ang isang kamay niya ay hawak ang baril na nakatutok kay Coco. 

She's grinning like a hyena.

"Tiffany! Huwag mong idamay ang anak ko sa kalokohan mo." Sabi ni Nick. Lalapit sana si Nick dito ng biglang humakbang palayo si Tiffany kasama si Coco.

"Subukan mo lumapit. Pasasabugin ko ang ulo ng batang ito!" She threatened. Napahinto si Nick. "Bakit naman hindi niyo ako inimbitahan sa party niyo?"

"Mommy, daddy..." Umiiyak na si Coco. God, don't let anything happen to my son.

"Tigilan mo na kami, Tiffany!" Lumuluhang sabi ko.

"Hindi ba sabi ko pare-pareho tayong magiging miserable? If I can't be happy with Phoenix, hindi din kayo magiging masaya." Tumawa ito ng malakas.

"Tiffany!" Biglang lumitaw si Stefan.

"You bastard, traydor kang hayop ka! Akala ko ba mahal mo ako?" Sabi nito kay Stefan. 

"Drop the gun, Tiffany. Please, stop." Pakiusap ni Stefan.

"Kung mapupunta rin ako sa bilangguan, aba susulitin ko na. Paano kaya kung barilin ko na lang kayo lahat." Sabi ni Tiffany.

"Tiffany, huwag mo na idamay ang anak ko. Let my son go. Ako na lang." Sabi ni Nick.

"Tiffany, pakiusap, itigil mo na ito." Si Stefan. Humakbang palapit si Stefan sa kanya at bigla siyang binaril ni Tiffany. Napatili ako ng mapahiga si Stefan sa sahig. Lalapit sana ako sa kanya ng biglang itutok sa akin ni Tiffany ang baril.

"Huwag kang lalapit! Babarilin din kita." Banta niya sa akin.

Nagdatingan ang mga guard. Narinig siguro nila ang putok ng baril.

Tinutukan niya ng baril si Coco sa ulo. "Huwag kayong lalapit. Babarilin ko ang batang ito!"

"Huwag kayong lumapit." Sabi ni Nick sa mga guard at hinawakan ako sa kamay. Katulad ko nanlalamig rin ang kanyang mga kamay sa takot.  

"Tiffany, pabayaan mo na si Coco. Sasama ako sa'yo, aalis tayo dito. Magpapakalayo tayo dito, mabubuhay tayo ng tahimik, bumuo tayo ng sarili natin pamilya." Sabi ni Nick.

Tiffany's expression softened. "Sasama ka sa akin?"

"Oo, sasama ako sa'yo. Just let Coco go." Sabi ni Nick.

"Sige, pero kailangan mawala muna yang putanginang yan!" She pointed the gun at me. Biglang yumakap sa akin si Nick at kasunod nun ay ang pagputok ng baril. 

"Nick!" Narinig kong sigaw ni Tiffany. Binitawan niya ang baril at si Coco. Lalapit sana siya ngunit mabilis na nahawakan ng mga guard si Tiffany.

Naramdaman ko sa kamay ko ang pag-agos ng mainit at malapot na likido sa likod ni Nick. He was shot. Hindi ko alam kung saan pero alam kong natamaan siya. I felt his heaviness. I didn't let go of him. Niyakap ko lang siya dahil alam kong pagbinitawan ko siya mabubuwal siya.