Sleeping With My Rapist - Chapter Thirty Seven

"Salamat, Cassie." Sabi ni Nick. Yumuko siya para halikan ako sa noo. Nagsimulang magtubig ang mga mata ko. This is goodbye. Mahal ko siya pero pagod na ako. It didn't work out the first time or the second... And a third chance doesn't always mean a happy ending. Siguro binigyan lang kami ng pagkakataon para tapusin na ang lahat ng ito ng maayos.



Hindi ko napigilang yakapin siya. Matagal kaming nanatili sa ganung posisyon.



"Kapag naayos ko na ito. Babawiin kita sa kanya." Bulong niya sa akin. Gusto kong magsalita pero parang may nakabara sa lalamunan ko.



"Dad, ready na kami." Saka lang kami naghiwalay ng marinig namin ang boses ni Miggy.



"Magpaalam na kayo sa mommy niyo." Sabi ni Nick.



Isa-isang humalik sa akin ang mga bata at nagpaalam. Sandali pa kaming nagtitigan ni Nick bago siya pumasok ng kotse. Kita ko ang lungkot sa mga mata niya pero pinilit niya pa rin ngumiti. Pinanood ko na lang na makalayo ang kotse niya hanggang sa hindi ko na iyon makita. Pumasok na ako sa bahay at kumawala ang luhang kanina ko pa pinipigil. Mas lalo akong nalungkot sa katahimikan ng bahay. Kanina lang puno ito ng tawanan ng mga bata.



Umakyat ako sa kwarto ko at humiga sa kama. Sandali pa lang nawawala si Nick at ang mga bata namimiss ko na agad sila. Kinuha ko ang unan sa tabi ko at niyakap iyon. It smells like baby cologne. Yung ginagamit ng kambal. Tanggap ko na na hindi na kami magiging buong pamilya pero masakit pa rin. Balik na naman ako sa reyalidad. We were so happy sa buong weekend na magkasama kami. Para kaming isang buo at masayang pamilya. We even had sex again last night habang natutulog na ang mga bata. Hindi ko siya kayang tanggihan. Promise, last na talaga yun.



Saka ko lang naalala ang phone ko na nakapatong sa nightstand. Dalawang araw ko hindi nahawakan iyon. Paniguradong may text messages at missed calls ako mula kay Stefan. Sinundot tuloy ako ng konsensya. Naaalala ko lang siya kapag kailangan ko siya.



Nang buksan ko ang phone ko hindi nga ako nagkamali may mga missed calls mula kay Stefan at ang iba naman ay mula kay Jerome. At mga text messages. Alam ni Jerome na dito natulog si Nick at ang mga anak namin buong weekend dahil nagmessage pa kami sa isa't isa noong unang gabing nandito sila at nanonood kami ng movie. Agad kong tinawagan si Stefan.



"Cassie!" Parang masayang-masaya ito ng sagutin ang  telepono.



"Stefan, sorry hindi ako nakapag-reply sa mga messages mo. Abala kasi ako sa mga bata." Sabi ko.



"I understand... May gusto akong itanong sa'yo." Si Stefan.



"Ano yun?" Tanong ko.



"Yung asawa... dyan din ba siya natulog?" Tanong nito.



"Oo." Maikling sagot ko. Hindi siya nagsalita na tila hinihintay ang paliwanag ko. Anong gusto niyang sabihin ko? Na walang nangyari sa amin. Meron nangyari sa amin, maraming nangyari. Hindi ko rin kayang sabihin sa kanya iyon. At wala siyang karapatan malaman dahil hindi ko pa naman siya sinasagot. Pero hindi ko maiwasan ang maawa sa kanya.



"Cassie..." Muli siyang nasalita.



"Yeah?" 



"Na miss kita." May lungkot sa boses na sabi niya. I bit my lower lips. Should I lie and tell him I missed him too pero ang totoo ni hindi siya pumasok sa isip ko habang kasama ko ang mag-aama ko. Bakit kasi hindi pa si Stefan ang minahal ko? Siguro kung mamahalin ko siya magiging mas madali na ang lahat.



"Stefan..." Yun lang ang lumabas sa bibig ko.



"Alam kong hindi madaling kalimutan siya. Pero maghihintay ako kahit gaano pa katagal. Gagawin ko ang lahat para mahalin mo ako. Pasasayahin kita at hinding-hindi kita paiiyakin katulad ng ginagawa niya." Sabi niya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Matagal kaming walang imik. I heard him sigh. "Sige na, Cassie. Tatawagan na lang ulit kita."



"O-okay. Bye." 




Ibinaba niya na ang phone. Bakit kasi hindi pwedeng pumili ng mamahalin. Puro kabutihan ang pinakikita sa akin ni Stefan at sakit ang isinukli ko sa kanya.













Nick's POV



"Saan kayo galing?" Sumalubong sa amin ang nakasimangot na si Tiffany. "Kahapon pa ako pabalik-balik dito."



"Miggy, maglaro muna kayo sa playroom ng mga kapatid mo." Sabi ko kay Miggy. Agad naman silang umakyat sa playroom.



"Ako na lang ang nagpunta sa doktor mag-isa. Sabi ng doktor around four weeks na ang fetus. Sa next check up gusto ko kasama na kita. Gosh! Alam mo ba kung gaano kahirap magbuntis! Tapos wala ka pa para umalalay sa akin. You don't care about this baby, do you? Puro na lang si Cassie, ang kambal at yung anak niya sa labas ang iniintindi mo." Galit na sabi ni Tiffany.



"Ilang beses na natin pinagusapan ito, Tiffany. Anak na ang turing ko kay Miggy. Iyan din namang dinadala mo hindi ba anak ko din yan sa labas." Nauubos na ang pasensya ko sa kanya. Ayokong sinasabi niya na bastardo si Miggy o anak sa labas ni Cassie dahil para sa akin parte na siya ng pamilya namin. Kahit hindi siya nanggaling sa akin kapatid pa rin siya ng mga anak ko.



"Anak mo din ito pero bakit parang mas mahal mo yung anak ni Cassie! Alam mo nahihirapan na rin ako, minsan gusto ko na nga mawala itong batang ito. Papangit na ang katawan ko, papangit na ako." Lumabi siya. Sa totoo lang, I'm only putting up with her dahil naaawa ako sa bata. Pilit kong kinakapa ang pagmamahal na naramdaman ko sa dinadala niya katulad ng naramdaman ko noong malaman kong nagdadalang-tao si Cassie pero hindi ko iyon maramdaman. Pakiramdam ko ang sama kong ama.



"Please, Tiffany, don't stress yourself out." Sabi ko.



"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko. Saan kayo galing?" 



"Sa bahay ni Cassie!" Sagot ko.



"Doon ka natulog?"



"Oo, doon ako natulog." Nasuklay ko ang daliri ko sa buhok ko. She's really starting to get on my nerves. Hindi ba dapat si Cassie ang nagagalit dahil siya naman talaga ang asawa ko?



"May nangyari sa inyo?"



 "Asawa ko si Cassie. Walang masama kung may mangyari sa amin." Sagot ko.



"Shit ka! Bakit ganyan ka ba? Iniwan ka na, naghahabol ka pa. You're nothing to her kaya nagawa niyang iwan ka ng basta-basta na lang." 



"Ayokong makipagtalo sayo ngayon, Tiffany." Kalmanteng sabi ko.



"Bakit hindi mo pa rin matanggap na wala kang halaga sa kanya? She's having the time of her life ngayong nakalaya na siya sayo. Yan kasing asawa mo ubod ng landi. Siguro nga may ipinalit na agad siya sa'yo. May bago na siyang kinakalantaring lalaki!" Nag-init ang ulo ko sa sinabi niya. Ayokong patulan siya kaya tumalikod na ako.



"Phoenix!" Tawag niya pero hindi ako lumingon. Tumakbo siya sa akin at niyakap ako. "Hon, I'm sorry. I love you. Bakit ba hindi mo ko magawang mahalin. Nasa tabi mo ako noong mga panahon na wala siya. Hindi kita iniwan..."



"Tiffany, hindi kita kayang mahalin. I'm sorry. Hindi ko talaga kaya. Huwag mo na kaming pahirapan, huwag mo na rin pahirapan ang sarili mo. Noon pa man alam mo na si Cassie lang ang mahal ko." Sabi ko.



"Walanghiya ka! Hindi ko kayo hahayaan maging masaya ni Cassie!" Pinagsusuntok niya ang dibdib ko. I caught both her hands.



"Tiffany, stop it!" Sigaw ko sa kanya.



"Pag iniwan mo ako ipalalaglag ko itong anak mo! Hindi ako nagbibiro." Naniningkit ang mga mata niya sa galit. Binawi niya ang kamay niya.



Napamura ako. Kailan ba matatapos itong problemang ito? Matagal pa bago niya maipanganak ang bata. Gusto ko sana kapag nakapanganak na siya kukunin ko na lang ang bata at bahala na siya sa buhay niya, wala na siyang mapapanakot sa akin. Pero baka pagdumating ang araw na iyon tuluyan ng mawala sa akin si Cassie. Huli na para mabawi ko siya. Ang buhay ng bata o si Cassie? Hindi madaling mamili sa kanilang dalawa.











Cassie's POV



Ilang araw na mula ng huli kaming magkita ni Nick. Pinupuntahan ko pa rin ang mga bata sa mansyon pero sa tuwing pupunta ako sinisigurado kong wala si Nick. Out of sight, out of mind. Pero palagi siyang pumapasok sa isip ko. I miss kiss, his warm skin against mine, his touch... namula ako ng biglang pumasok sa isip ko ang huling beses na may nangyari sa amin.



Narinig ko ang kotse ni Nick habang pinakakain ko ng snack ang mga bata. Ang aga naman niyang umuwi ngayon. Maya-maya pa ay narinig kong bumukas na ang pinto. Agad naman nagtakbuhan ang mga bata. Sinundan ko sila.



"Hon, I think we should buy a crib para sa baby and a stroller tapos yung isang room sa taas gawin na natin nursery room." Nakakawit si Tiffany kay Nick habang nagsasalita siya.



The kids greeted Nick at hindi nila pinansin si Tiffany. Alam ko naman na ayaw nila kay Tiffany at ayaw din ni Tiffany sa kanila. Napatingin sila sa kinatatayuan ko.



"Ubusin niyo na ang snack niyo." Sabi ko sa mga bata. Sinasadya ko silang ilayo sa babaeng iyon at baka lasunin niya na naman ang isip ng mga anak ko. Ginawa niya na iyon dati kay Coco. I don't want them anywhere near that bitch. Bumalik sa dining room ang mga bata.



Tiffany smiled at me. "Hi, Cassie. You know, we just went to the doctor."




Hindi ako nagsalita. Nagkatinginan lang kami ni Nick.



"Ganito pala ang feeling ng buntis, no? Ang hirap pala. Buti na lang palaging nasa tabi ko ang honey ko." Kwento niya.. I want to strangle her. Obvious naman na iniinggit niya ako. Pinamumukha niya sa akin na sa kanya na si Nick.



"Tutal nandito na kayo, pwede na akong makauwi." Sabi ko.



"Cassie..." Tawag sa akin ni Nick.



"What?"



"Please, huwag ka munang umalis." Pakiusap niya. Napatingin ako kay Tiffany. Nawala ang ngiti nito sa labi.



"Anong gusto mong gawin ko dito, gusto mong i-congratulate ko kayo ng kabit mo? Gusto mong sabay-sabay tayong mag-dinner at makipagkwentuhan ako sa inyo na parang walang nangyari. Hindi ko kayang sikmurain ito, Nick." Mangiyak-ngiyak na sabi ko. Naglakad ako palayo sa kanila at sinundan ako ni Nick. May nalalaman pa siyang gagawa siya ng paraan! Bwisit siya! Magsama silang dalawa ng kabit niya.



Nagulat ako ng bigla siyang humarang sa harap ko at niyakap ako. "Cassie, I'm sorry. Sana maintindihan mo ako." 



"Oo. Naiintindihan kita, Nick. That's why I'm letting you go." Biglang bumuhos ang mga luha ko.



"No... konting tiis na lang, baby. Magiging masaya din tayo. I promise." He whispered.



"Phoenix!" Sigaw ni Tiffany.



"I have to go." Itinulak ko siya at nagmamadaling lumabas sa mansyon.









"You still haven't touch your food." Sabi ni Stefan. Nasa isang restaurant kami ngayon. Tinawagan ko siya kanina para makipagkita sa kanya dito. Nakapag-desisyon na ako. Gusto ko ng kalimutan si Nick. Baka kapag ginawa ko ito mabaling na ang pagmamahal ko kay Nick sa kanya. Mabuting tao si Stefan, alam kong matututunan ko rin siyang mahalin.



"Uhm, Stefan, pumapayag na ako." Sabi ko.



Kumunot ang noo niya. "Pumapayag saan?"



"Na maging girlfriend mo." 



Namilog ang mga mata niya. "Really?"




Tumango ako.



"God, I can't believe this!" Tuwang-tuwang sabi niya. Tumayo siya mula sa kinauupuan niya. Lumapit siya sa akin at niyakap ako. "Thank you, Cassie. Hindi mo pagsisisihan ito."




I hugged him back. Why do I feel like crying? Bakit lalong bumigat ang loob ko. I feel alot worse right now. It feels so... wrong.



Natapos kaming kumain at inihatid niya ako sa bahay. We got out of the car. Pinapasok ko siya sa bahay, sandali siyang nanatili doon. Nagkwentuhan lang kami at nagpaalam na siya.



"Cassie, maraming salamat talaga. Hindi mo alam kung gaano mo ako pinasaya ngayon." Sabi niya habang naglalakad kami papunta sa kotse niya.



"Ano ka ba? Hindi mo kailangan magpasalamat. Sinagot kita dahil alam kong mabuti kang tao." Ngumiti ako. Huminto kami sa harap ng kotse niya.



"Pwede ba kitang halikan?" Tanong niya. Sandali akong natigilan. Normal naman sa mag-boyfriend ang maghalikan di ba? Hindi ko alam kung papayag ako o hindi. Tumingin ako sa kanya. Hinihintay niya ang sagot ko.



Tumango ako. He smiled at me. Inangat niya ang baba ko at hinalikan ako sa labi. His lips started to move against mine. Pakiramdam ko mali itong ginagawa ko. Pakiramdam ko pinagtataksilan ko si Nick. Si Nick na naman ang iniisip ko! Screw him! Magsama sila ng Tiffany niya. He tried to push his tongue between my lips. Bigla kong inilayo ang labi ko sa kanya.



Napayuko ako. Nahihiya akong tumingin sa kanya.



"I know you're still not over him. Hindi naman kita minamadali." Hinalikan niya ako sa noo. "He's one lucky bastard."




Pagkasabi nun ay pumasok na siya sa kotse niya. Naglakad na ako papunta sa pinto ng bahay ng paandarin niya ang kotse.



"Gusto kong mamatay habang pinanonood kitang nakikipaghalikan sa ibang lalaki." Napalingon ako sa pamilyar na boses na iyon. Nakatayo sa harap ko si Nick.



"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya.



"Kaya ba sumusuko ka na kasi meron ka ng ipinalit sa akin." May halong galit sa tono nito.





"Ang kapal naman ng mukha mong magalit sa akin! Ikaw nga nakabuntis ka ng ibang babae!" Panunumbat ko sa kanya.





"Cass, I'm sorry. Maaayos din natin ito. Please, don't fall in love with him." Sabi niya. Hinatak niya ako palapit sa kanya at hinalikan niya ako. He kissed me passionately at hindi nagtagal tinugon ko ang halik niya. Bakit hindi ganito ang nararamdaman ko habang hinahalikan ko si Stefan kanina? Pero mali na ito. Boyfriend ko na si Stefan pero asawa ko pa rin siya. Hindi ko na alam kung ano ang mali at kung ano ang tama. Patuloy pa rin kami sa paghahalikan ng pihitin niya ang doorknob ng pinto sa likod ko. Hindi niya hinihiwalay ang kanyang mga labi sa labi ko hanggang makarating kami sa couch. Umupo siya at hinatak niya ako dahilan para mapaupo ako sa kandungan niya.

Parang nagmamadaling inangat niya agad ang shirt ko at hinalikan ako pababa sa leeg. Hindi na ako nakapag-isip ng maayos. He cupped my breast and gently massaged it. Ibinaba niya ang cup ng bra ko at doon naman naglakbay ang mga labi niya. He sucked it. Para siyang sanggol na uhaw na uhaw. Di ko mapigilan ang mapaungol sa sensasyong nararamdaman ko. I hate myself for responding to his touch.





Naglaro naman ang kamay niya sa isa kong dibdib. His fingers played with my other nipple. I arched my back at napasabunot ako sa buhok niya. I felt something hard pressing against my thigh. Bumaba ang kamay ko sa pantalon niya. Tinanggal ko ang butones niya at ipinasok ko ang kamay ko doon. I pulled his shaft out of his pants and started stroking it.



"Fuck, baby... baka hindi ako makapagpigil." He groaned.



"Wala naman pumipigil sayo." I teasingly said.



Ipinasok niya ang kamay niya sa skirt ko at agad ibinaba ang underwear ko hanggang tuhod. I whimpered as he ran his finger over my wet lips. I bucked my hips forward in anticipation. Ibinalik niya ang labi niya sa mga labi ko. His tongue explored inside my mouth. He moved his finger up my clit and started circling it. My hand is still wrapped around his shaft and pumped him faster and faster. He rubbed fiercely against my clit. He shoved two fingers inside me and started moving it in and out. Within a few moments I came all over his fingers.



Ibinaba ko na ng tuluyan ang underwear ko. Humarap ako sa kanya. I straddled him. I started to unbutton his shirt. I continued kissing him. His hand cupped my butt, He groaned my name loudly when my sex touched the tip of his manhood, dahan dahan niyang ibinaba ang balakang ko sa kanya. I lowered myself until I felt his whole shaft inside me. I started moving up and down on him.



"Oh Nick... Ahh.." Ungol ko habang gumagalaw ako sa ibabaw niya.



"You feel so good... I'm going to come inside you, baby..." He said hoarsely.



Lalo kong binilisan ang paggalaw. I felt my walls tighten on him. I felt myself ready to reach my climax. Hindi nagtagal naramdaman ko na ang mainit na likido sa loob ko. Napasandal siya at napayakap naman ako sa dibdib niya.



"My sweet Cassie... Akin ka lang." Sabi niya at hinaplos-haplos ang buhok ko. His semi-hard manhood is still inside me. Guilt flooded me. Bakit ginawa ko ito? I had sex with Nick sa araw din na sinagot ko si Stefan.