Nick's POV
"Hindi ko na alam kung anong gagawin ko kay Cassie." Sinuklay ko ang mga daliri ko sa buhok ko.
"Pambihira kayo, kakakasal niyo lang ang dami niyo ng problema." Sabi ni Tristan.
"Hindi ko na alam kung paano siya iintindihin. She initiated sex and after we did it she started to cry. Nagalit pa siya sakin nung tinanong ko kung bakit. Tangina! Gulong-gulo na ako."
"Maybe it's hormones. Dude, your wife is pregnant. Normal lang sa mga buntis ang mood swings." Si Tristan.
"Or maybe hindi ako ang gusto niyang kasama. She regrets having sex with me because she wants Jerome's dick." Inis na sabi ko.
"Really, Phoenix? Ganyan na ba talaga kakitid ang utak mo? Lahat ng ginagawa ni Cassie ikinokonekta mo kay Jerome? You're letting your insecurity get the best of you. Ikaw siguro ang may problema kung bakit nagkakaganyan si Cassie." Umiling-iling ito.
"For fuck's sake, Tristan! Mababaliw na ako sa selos. Ano'ng mararamdaman mo kapag sinabi sa'yo ng asawa mo na mahal niya pa rin ang ex niya?" Galit na sabi ko.
"I would be very upset. Pero gagawa ako ng paraan para mahalin niya ako. I'll do everything to win her heart. Lalong lalayo ang loob sa'yo ni Cassie kung iiwasan mo siya. Silence doesn't solve anything."
"Then what should I do?" Tanong ko.
"Hindi ko alam. Niligawan mo siya noon. Naging girlfriend mo siya, ikaw ang nakakaalam kung anong dapat mong gawin."
Liligawan ko si Cassie? I'm going to court my own wife? Well, that sounds like a good idea. Maybe I'll win her back. Mababawi ko na kay Jerome ang pagmamahal ni Cassie. Ako ang unang minahal ni Cassie at ako lang ang huling mamahalin niya. Wala ng iba.
Pagkagaling ko sa trabaho dumaan ako sa flower shop. I bought a dozen of red roses. Pag-uwi ko sa bahay wala si Cassie. I tried calling her but her phone is off. Tinanong ko sa mga maid kung anong oras umalis si Cassie, sabi nila pag-alis ko pa lang ng trabaho kaninang umaga umalis na din ito. I wonder where she went. Maybe she's with Jerome. Napasandal ako sa couch. Tangina napaparanoid na naman ako.
Bumukas ang pinto at pumasok si Cassie.
"Saan ka galing?" Tanong ko.
"Nagkita kami ng kaibigan ko." Sagot nito.
"Sinong kaibigan?"
"Si Abby."
"Kapatid ni Jerome?"
Tumango ito. Tinitigan ko siya, naghihintay na paliwanag niya.
"Hindi kami nagkita ni Jerome, Nick." Sabi nito. "At kahit magkita kami walang masama dun dahil kaibigan ko din siya."
"Ok, simula ngayon magtitiwala na ako sa'yo. Huwag mo sanang siraan ang tiwalang yun, Cassie." Seryosong sabi ko.
"Nick..." She had a shocked look on her face. I smiled at her. Tumayo ako at nilapitan ko siya.
"Cassie, I want us to work out." Hinawakan ko ang isang kamay niya at dinala sa labi ko. "Para sa baby natin."
She nodded her head.
"Oo nga pala, I brought you some flowers." Kinuha ko ang mga bouquet ng red roses na binili ko. I handed it to her.
"Thank you." Sabi niya.
"I want to take you out to dinner tonight." Sabi ko.
"It's ok. I'm not hungry." Malamyang sabi nito. "Nagdinner na kami ni Abby."
"Are you sure?" Tanong ko.
She just nodded her head and walk pass me. It's hard taking care of a moody pregnant wife. Cassie is just so unpredictable. She's running hot and cold. Napabuntong-hininga ako.
"I will not be jealous. Hindi si Jerome ang kasama ni Cassie. I trust her." Paulit-ulit kong sabi sa sarili ko. Hindi ako titigil hangga't hindi ko nakukumbinsi ang sarili ko. Nangako ako na pagkakatiwalaan ko na siya. I'm not going to let my jealousy ruin us.
Cassie's POV
Nick was making an efforts to make things work out between us. Wala sa sariling pinitas-pitas ko ang mga petals ng bulaklak. What if he's just doing that to secure his inheritance? Pakiramdam ko itatapon niya na lang ako kapag nakuha niya na ang gusto niya. Gusto niyang makaganti sa akin. It was all part of the plan na paibigin ako, buntisin ako at pakasalan. I don't want to trust him anymore. Ilang beses na ako nagtiwala sa kanya. I can't trust him with my son.
Miggy is getting worse and worse. He is getting chemotherapy treatment once every 2 weeks. Just one session cost a fortune. I don't know how am I going to get through this. Kanina umiiyak si Miggy dahil sa matinding sakit ng ulo. I had to call his doctor, nagpunta sa bahay ang doctor at niresetahan siya ng matinding pain reliever. Saka lang ako nakaalis ng makatulog na ito. It's so emotionally and physically exhausting. Agad akong nakatulog sa sobrang pagod.
"Good morning." Pagkamulat ko ng mata ko agad kong nakita si Nick na nakangiti at nakatayo sa gilid ng kama at may hawak na tray. "Breakfast in bed."
"Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.
"I'm here to bring you your breakfast. Sit up, baby." Sabiniya. He made me sit at pinasandal niya ako sa headboard ng kama. Inilapag niya ang bed tray sa harap ko. At umupos siya sa gilid ng kama. "Ako nagluto niyan."
"You don't need to do all this. Wala ka bang pasok?" Tanong ko.
"Wala. I took the day off work. I want to take you out today. Hindi pa tayo nakakapasyal." Sabi ni Nick.
"I'm sorry, Nick. Nakapangako na ako sa kaibigan ko na sasamahan ko siyang magshopping." Dahilan ko. Pero ang totoo, pupuntahan ko si Miggy.
"Hindi ba pwedeng sa ibang araw na lang? Minsan lang kita makasama. I want to spend time with you." Malambing na sabi niya.
"Aalis na kasi yung kaibigan kong yun, lilipad na siya sa ibang bansa. Marami pa naman ibang araw, Nick." Sabi ko.
"Sino ba yung kaibigan mong yun?" Sumeryoso na ang boses nito.
"She's um, Denise. Classmate ko noong college." Pagsisinungaling ko.
"Okay then." He brushed his fingers through my messy hair and kiss me on the forehead. I heard him sigh. "I'm going to get ready for work, alright, baby? Kumain ka."
I smiled at him and nodded my head. He got up at lumabas ng kwarto. God knows how much I want to stop him and hug him and tell him that I love him at ang tungkol kay Miggy. But I can't. My fears are wrapped around me like a blanket. Ang daming paano... paano kung kuhanin niya si Miggy, paano kung ilayo niya ito sa akin, paano kung hindi siya maniwala, paano kung kamuhian niya ako? I don't want to add anymore drama in my chaotic life.
Mabilis lumipas ang araw. My belly is growing bigger and rounder everyday. I'm already on my fifth month. Halatang-halata na ang tiyan ko. Patuloy pa rin si Miggy sa kanyang chemotherapy treatment. He's hair was already falling out so we had to shave it. Naubos na ang savings ko sa bangko sa pagpapa-chemo sa kanya.
Kumatok ako sa library ni Nick. Kailangan ko na kapalan ang mukha ko for the sake of Miggy.
"Come in." Narinig kong sabi niya mula sa loob. Binuksan ko ang pinto. I'm really nervous.
Nakaupo siya sa desk niya at tila may binabasa ito. Inangat niya ang ulo niya. He greeted me with a huge smile. "Cass, what brought you here?"
"Um, may gusto lang sana akong hingin sa'yo." Nahihiyang sabi ko.
"Ano yun?" Sumeryoso ang mukha niya.
"Kailangan ko ng pera." I nervously said playing with my hands.
"Yun lang ba?" Tanong niya. Tumango ako. He sighed. "Akala ko kung ano na. How much do you need?"
"Two hundred and fifty thousand." Sabi ko.
May inilabas ito mula sa drawer ng desk niya. It was a rectangle paper. Nagsimula na siyang magsulat sa cheke. He didn't even ask me kung saan ko gagamitin ang pera. I guess maliit na halaga lang iyon para sa kanya.
"Halika nga dito." Sabi niya.
Lumapit ako sa tabi ng swivel chair niya. Inabot niya sa akin ang cheke. He was still sitting on his chair when he hugged my belly. Idinikit niya ang ulo niya sa tiyan ko. Kusang gumapang ang mga kamay ko sa matipunong balikat niya.
"Four more months." Nakangiting sabi niya. "Magkakaroon na tayo ng dalawang baby."
"Yeah..." Naglakbay ang isang kamay ko paakyat sa buhok niya. I genntly combed his hear with my fingers while he was listening to my belly.
"Holy Christ! Did the baby just moved?" Nanlalaki ang mga matang tumingala ito sa akin. Magkahalong gulat at excitement sa mukha niya.
Ngumiti ako sa kanya. "Oo, naramdaman ko din."
Nilapit niya ulit ang mukha niya. "Iniistorbo ba kayo ni daddy huh?"
I felt the it kick again. Nagulat ulit si Nick but he was very happy. I could see it on his face. He then kissed my belly.
"Cassie, you don't have to ask for money. Simula ng ikasal tayo, I have given you access to my bank account." Sabi nito.
"Maraming salamat, Nick." Maluha-luhang sabi ko. He doesn't know how much this means to me. Buhay ng anak namin ang nakataya dito.
"Kiss me." He said. I leaned down and kissed him. It was a long passionate kiss. His hands wrapped around my waist. He pulled me closer to him hanggang sa mapaupo ako sa kandungan niya. He touched me in intimate places then pulled away from the kiss. "I'm sorry."
Naalala ko kung paano niya ako tratuhin noong kami pa. He's treating me the same way. Kapag lumalalim na ang halik namin agad itong bumibitaw sa paghalik at nag-aaplogize. He takes me out on a date, binibigyan niya ako ng bulaklak. Gusto ko na maniwala sa lahat ng pinapakita niya. But should I believe him? I don't know. I'm so confused. Hindi ko alam kung anong totoo o hindi totoo sa mga pinakikita niya. Pero mahal ko siya. Mahal na mahal ko siya kahit na alam kong ginagamit niya lang ako. And right now, I just want to love him.
"You shouldn't apologize. Asawa mo na ako." Sabi ko sa kanya. Dinala ko ang isang kamay niya sa dibdib ko. "You have every right to do this. I'm all yours, Nick. My body and my heart is yours."
He smile at me bago niya ako hinalikan ulit. We made love on top of his table. Everytime we have sex its usually filled with lust and hunger. But right now, it's full of passion and love. And he was very gentle, siguro dahil sa malaki na ang tiyan ko.
"I love you, Nick!" I cry out as I orgasm.
He stopped thrusting. Tinitigan niya ako. That seemed to catch him off guard as he stared at me not knowing what to do or say. You don't have to say you love me too, Nick. Ok lang sa akin kahit ako lang ang nagmamahal. Ikinulong ko sa mga palad ko ang mukha niya at hinalikan ko siya. He responded to my kiss and started moving in and out of me again.
After making love in his library. We went to my room. We made love all night until dawn and fell asleep in each other's arm.
No comments:
Post a Comment