Sleeping With My Rapist - Chapter Eleven

Nagtatype ako nang biglang makaramdam nang makaramdam nang antok. Tinignan ko si Nick na abalang abala sa pagtatrabaho. Malapit na naman matapos ang ginagawa ko pwede naman siguro akong umidlip ng sandali. Hindi ko na kayang labanan ang antok ko. Ang bigat bigat na ng mga mata ko. I lay my head on the table and closed my eyes... Sandali lang naman eh... I just need a 5 minute nap...

"Mmm..." Para akong lumulutang. Am I still dreaming? Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko. Ang mukha ni Nick ang una kong nakita. He's carrying me! "Nick..."

Ibinaba niya ako sa couch at umupo sa tabi ko. "You were sleeping for an hour. Nilipat lang kita dahil baka mangawit ka."

Umupo ako mula sa pagkakahiga. "Why didn't you wake me up?"

"Ang himbing kasi nang tulog mo. Masama ba ang pakiramdam mo?" May pag-aalala sa boses nito. But that could just be my imagination.

"No, I'm fine." Sagot ko.

"Are you sure?" Hinawi niya ang ilang hibla nang buhok na tumatabing sa aking mukha.

"Yes."

"Pwede ka pang magpahinga kung gusto mo." He said.

His face is so close to mine. Oh my gosh! Parang lalo siyang gumwapo. I could stare at his face forever.

"Ang ganda ng mga mata mo..." Wala sa sariling sabi ko. Madalas kong sabihin sa kanya iyon noon. He would get really embarrased when I compliment him.

He looked away. Umiwas siya nang tingin sa akin. Napansin kong namula ang mga pisngi nito. Aww he's blushing... Ang cute cute niya! Some things just never change. Hinawakan ko ang pisngi niya at hinarap sa akin. Gusto kong pagmasdan ang mukha niya.

"Ano bang ginagawa mo?" Inis na sabi nito at tinanggal ang mga kamay ko sa pisngi niya.

"Ang sungit mo naman." Natatawang sabi ko.

He stared at me with such tenderness. Bumaba ang mukha niya sa akin at ipinikit ko ang mga mata ko.

"Hi, Phoenix!" Bago pa niya ako mahalikan bumukas ang pinto at pumasok ang isang babae. Siya ang kasama ni Nick sa social event. She still looks beautiful even in an ordinary day.

"Andi!" Tumayo siya at sinalubong ang babae.

"Miss me?" Tanong nito at yumakap kay Nick.

"Of course I did."

"You know I went straight here from the airport!" Tumingin siya sa akin. "You're Phoenix's secretary right?"

"Yes." Sagot ko.

"Why are you slacking off? Go get me something to eat." Mataray na sabi nito at muling humarap kay ni Nick. "You should get a better secretary. She didn't even greet me. How rude!"

"Why don't you go buy her something to eat, Cassie." Sabi ni Nick.

"Yes, Mr. Cordova." Sabi ko. Sinabi nila kung anong bibilhin na pagkain at lumabas na ako sa opisina.

Cassandra, don't cry... Paulit ulit kong sabi sa sarili ko habang naglalakad. Nick wouldn't let her talk to me that way, ipagtatanggol niya ako pero hindi na siya si Nick. Siya na si Phoenix at wala na akong lugar sa puso o sa buhay niya. He has a better life now and a beautiful woman. Laruan na lang ako sa kanya. I don't mean a thing to him. And I bet right now, he's having sex with that girl at his office... Like we always do. Kaya pinaalis niya ako. Napakuyom ang mga palad ko. I shouldn't fall in love with him! He's an asshole!

"Oh, finally! What took you so long?" May inis sa boses nang babae nang makabalik ako sa opisina.

"I'm sorry. Traffic kasi saka maraming tao sa restaurant." Sabi ko.

"Whatever!" She rolled her eyes. "Come on, Phoenix, let's eat..."

"No thanks, I'm not hungry." Sabi ni Nick.

"Come on, ayokong kumain mag-isa." Sabi nito.

"Really, I'm not hungry. Baka kulang pa nga sa'yo yan sa lakas mong kumain."

"Ang sama mo! Hindi naman ako ganon katakaw." Natatawang sabi nito. "If you don't want to eat. Then I'll just have to force you."

"Eat!" She commanded. Inilapit nito ang tinidor na may steak sa bibig ni Nick.

Tumawa si Nick. "Fine. You know I can't say no to you."

"That's because you love me." Malambing na sabi nang babae.

"Yeah, cause I love you." Sabi ni Nick bago isubo ang steak.

Yumuko ako dahil pakiramdam ko babagsak na ang luha ko. Why does he have to be so cruel? He's saying 'I love you' to another girl in front of me, the woman he's having sex with everyday. Sinasadya niya ba iyon. May pakiramdam din ako no!

"Can I come with you sa Malaysia? Bukas ka aalis hindi ba?" Tanong ni Andi.

"Sure." Sabi ni Nick.

"Oh great! Mag-aayos na ko ng mga damit na dadalhin ko."

"Kakaiba ka talaga. You just flew from New York tapos sasakay ka na naman ng eroplano bukas."

"Sanay na ako. You know I love travelling."

After staying for an hour, nagpaalam na si Andi at umalis.

"Cassie." Tawag sa akin ni Nick.

"Yes, Mr. Cordova?" I tried to act normal kahit masama pa rin ang loob ko.

"Prepare for a business trip. Book a flight to Malaysia tomorrow morning." Sabi nito.

"Ok, sir." Sabi ko.

"Sasama ka kaya maghanda ka na."

"Mr. Cordova, hindi pwede..."

"Why?"

"Kasi si Ms. Andi..."

"What about Andi?"

"Si Ms. Andi, baka magalit siya kapag nalaman niyang kasama ako." Sabi ko.

"Don't mind her. Ganun lang talaga yun."

"I don't want to spoil your vacation."

"Hindi ako magpupunta nang Malaysia para magbakasyon. It's a business trip so you are required to come. Umuwi ka na ngayon para makapaghanda ka."

"But, Mr-"

"If I have to drag you out of your house to the airport I would." Sabi nito.

"Ok lang ba sa'yo na umalis ako nang ilang araw?" Tanong ko kay Miggy.

"Sure, mama. Nandito naman si yaya and you don't have to worry about me cause I'm a big boy now." Sabi ni Miggy.

"Bibili na lang kita nang toys dun, ok?"

"I want an RC helicopter." Sabi ni Miggy.

"Ok, mama will buy it for you if-"

"If I be a good boy. I know, I know." Miggy cut me in mid-sentence.

Natawa ako. "Alam mo na sasabihin ko."

"You say that to me every single day." Sabi nito.

"Yeah, I do. Kaya nga dapat magpakabait ka na so I won't have to remind you everyday."

"I am a good boy." He pouted.

"Oh really? Just yesterday, you broked our neighbor's window. That's not something a good boy would do."

"Mama, it was an accident! Carl and I were playing baseball and I threw the ball at him but he didn't catch it."

"You should've apologize instead of running. Hay, Miggy... You are such a trouble-maker. You're like your father."

"My father? I have a dad?" Bakas ang excitement at gulat sa mukha nito. Kahit kailan hindi namin napag-usapan ang tungkol sa ama niya at hindi naman siya nagtatanong. It's not a big deal to him that he doesn't have a father.

"Please, mama! Tell me about my dad!" Sabi nito.

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam ang sasabihin sa kanya. I can't tell him that his father doesn't even know that he exist and that he is a product of rape.

"Mama?"

"Your... Your dad is dead." I don't want to lie to him but I have to. Mas madali iyon kesa magpaliwanag pa ako sa kanya.

"How did he die?"

"Uhm... car accident."

Natahimik si Miggy. Maya-maya ay humagulgol.

I hugged him. "Why are you crying?"

"Kasi... Kasi, akala ko... wala akong daddy tapos patay na pala siya... I miss him, mama."Humihikbing sabi nito.

"Namimiss mo siya? You've never met him." Sabi ko habang hinahaplos ang buhok niya. I feel bad for lying to him.

"Kahit na! I still miss him." Umiiyak na sabi nito.

"Stop crying. Nandito naman si mama." Sabi ko.

I just held him until he fell asleep crying. Nakokonsensya ako sa pagsisinungaling ko pero mas makakabuti na kung wala siyang alam. It will hurt him even more to know that his father is alive pero hindi niya naman pwede makasama.

Nagising ako sa tunog ng alarm clock. Uuuugh! I hate mornings. Kahit anong tulog ko parang kulang pa rin. I want to stay in bed all day! These past few days nahihirapan akong bumangon dahil ang bigat bigat nang pakiramdam ko. I quickly jumped out of bed when I felt something in my throat. Parang lalabas na ito sa bibig ko. Pumasok ako nang banyo at nagpunta sa toilet. I vommited hanggang tubig na lang ang nilalabas ko. Nanghihinang napasandal ako sa dingding. Naalala ko na ganito din ako noong ipinagbubuntis ko si Miggy. Oh my god! Could I be pregnant?

"Ate?" Kumatok si Rita sa pinto nang banyo.

"B-bakit?" Tanong ko.

"Ate, may bisita ka."

"Sino?" Si Jerome ba yun? Ang aga aga naman bumisita!

"Sabi niya boss niyo daw siya. Ang gwapo ate!" Kinikilig na sabi nito.

"Oh shit!" Kahit nanghihina napatayo at nagmumog. Lumabas ako nang banyo.

"Rita, si Miggy?" Tanong ko.

"Natutulog pa."

"Puntahan mo. Pag nagising huwag mong pababain."

"Opo, ate."

Nakahinga ako nang maluwag. Lumabas ako nang kwarto at bumaba. Nadatnan ko si Nick na nakaupo sa sala.

"Why are you here?" Tanong ko.

"Pinuntahan na kita kasi baka hindi ka sumipot. Sabi ko sa'yo kung kailangan kaladkarin kita mula dito hanggang sa airport gagawin ko." Sabi nito.

"You shouldn't have come here! Sabi ko naman na sasama ako di ba?" Galit na sabi ko.

"May itinatago ka ba kaya ayaw mo akong pumunta dito?" Tanong nito.

"I have nothing to hide." Sabi ko.

"You have a son?" He said.

Oh my god! He knows! Paano niya nalaman? Shit! I'm so dead.

"W-what are you talking about?" I tried to keep my cool.

"Kanino itong mga laruan? You sure are too old to play with these kind of toys. Hindi rin yan ang klase nang laruan na lalaruin mo." Tinuro niya ang mga nakakalat na kotse-kotsehan at mga robot na laruan ni Miggy.

"Sa... Sa pamangkin ko yan. Anak nang pinsan ko. They stayed here for a week. Kaaalis lang nila kahapon at nakalimutan nilang dalhin yang mga laruan." Sabi ko.

He just nodded. Mukhan naniwala naman siya sa sinabi ko. "Mag-ayos ka na. We have to be at the airport by 7."